XX. mendeko Euskararen Corpus estatistikoa

Testuingurua

1. gaztea: Zer egin daiket nire etxean mundua salbatzeko?

Ekologista: Natura maite dozu?

2. gaztea: Oraindik ez dogu andragairik.

Zer edo nor maite izango dogu gehiago ba!

Ekologista: Orduan lana erreza da.

Guretzako ez da izango lan nekezik.

Etxean doguzan beirazko botilak behar dan lekuan jartzen hasiko gara.

1. gaztea: Nire osabaren tabernan botila guztiak sastarrontzietara botatzen dabez.

Dogartzi: Hor dago koxka!

Zuk orain badakizu zer egin behar dan.

Irakatsi eiozu!

Gazteak nagusiei irakatsi behar!

Hau da hau!

Dendaria: Eta horregaz bakarrik, mundua salbaturik geratuko da?

Paule: Ez horixe!

Hau lehenengo urratsa izango da.

2. bezeroa: Eta gero zer gehiago egin daikegu?

Karmen: Herri askotan, gurean izan ezik, pila ontziak aspalditik dagoz jarrita.

3. bezeroa: Pila ontziak, zertarako?

Tabernaria: Pilak substantzia kutsatzaileak ditue, kadmioa eta... beste gauza bitxiren bat.

Sastarrontzira bota ezkero, itxasoan amaituko dabe eta azkenean.

Atsoa: Guk edaten dogu!!!

Ai ama, ai ama!

Ez da posible, ez da posible!

Xurgin: Baina hori ez da dana.

Nik lehengo egunean egunkari batean papera eta kartoia birziklatu daitekezala irakurri neban.